ศตภิษัช, สตภิสชะ หมายถึง [พิสัด, พิดสะชะ] น. ดาวฤกษ์ที่ ๒๔ มี ๔ ดวงเห็นเป็นรูปทิมทองหรือมังกร, ดาวพิมพ์ทอง หรือ ดาวยักษ์ ก็เรียก.
[สะตะวัด, พัด] น. รอบ ๑๐๐ ปี. (ส.).
[สะตะวัด, พัด] น. รอบ ๑๐๐ ปี. (ส.).
น. เวลานานชั่ว ๑๐๐ ปี. (ส.).
[สะตักคะนี] น. อาวุธอย่างร้ายแรงฆ่าคนได้ทีละ ๑๐๐ คน.
[สะตะกะ] น. หมวด ๑๐๐, มีจํานวน ๑๐๐, ใช้ ศดก ก็มี.(ส.; ป. สตก).
ดู ศต, ศตะ.
[สะ] น. ดาวพระเสาร์. (ส.).